Wat een gaaf hotel. Het is even zoeken naar: je kamer, het ontbijt en wat al niet meer. Het is best groot en een doolhof. Meerdere binnenplaatsen, een mini Zoo met mini aapjes, slangen, hagedissen. Een binnenplaats waar onze hotelkamer op uit keek hadden ze een terras en met aan de zijkant een vijvertje met schildpadden en vissen. Zag er echt gaaf uit allemaal. Ontbijt was wederom uitgebreid, maar ik vond het persoonlijk wat minder lekker. Maar ja, over smaak valt niet te twisten. En ik ben een enorme koffie snob geworden door mijn werk, dus ben best kritisch.
De coördinaten.. nee, opdrachten. 2 Bladzijden maar liefst! met routebeschrijving en het 2e blad ook nog met routebeschrijving waarvan rechts links was en links rechts. Even puzzelen dus. Eerste stop was bij een parkeerplaats waar gondels stopten. Nee net iets met de gondels gedaan, maar we moesten slalommen en de passagier moest met gestrekte arm een pollepel vasthouden met een rauw ei erop. Als het ei kapot viel, geen punten. Wij hebben er 26 seconden over gedaan, Klaas en Antoinette ook 26 seconden.
Daarna weer naar de volgende bladzijde, routebeschrijving met instinkers. Een kapel met oude botten. Echter was het zo druk met scholieren dat wij er niet in zijn gegaan. Door naar de laatste coördinaten. We hebben inmiddels even van auto geruild. Zo kunnen JJ en ik wat ontspannen en bijkomen van alle herrie en intensief rijden, en kan Klaas even met de Stang spelen. Antoinette en Klaas vonden het bij het volgende punt waar we moesten zijn wel weer genoeg en we ruilden weer terug. JJ en ik hebben goede oordoppen, en nog wat schuimrubberen just in case, maar ja, geen beste.
Laatste punt was weer ergens op een bergtop. Inmiddels best afgekoeld daar boven! En we begonnen best wel trek te krijgen. Na het zien van de kilometers die nog voor de boeg waren, waren we het wel een beetje zat. Doorplanken dus. We kwamen onderweg nog een mede rambler tegen die wat minder geluk had. Een Audi TT stond met pech, ik hoorde iets van een turbo slang die was los geschoten of iets, geen idee, maar ik zag dat de stickers er al vanaf werden gehaald. Balen zeg.
We zitten er aardig doorheen.
Naschrift:
Het was een zware dag met veel kilometers op wegen met flinke gaten en aangelegd door lieden die de wals waren vergeten mee te nemen. Daardoor konden we niet echt tempo maken en hebben we te veel uren in de auto moeten doorbrengen en onvoldoende gerust en genoten van de prachtige omgeving die het Reuzengebergte je biedt. Dat gaan we vandaag anders doen. Leuke anekdote is dat we op één van de vele grenspassenringen op een smal pad die we deden tussen Tsjechië en Polen we werden gestopt door de politie. Die had klachten gekregen over een ''race'' met allemaal auto's met stickers en nummers op de deuren. Gelukkig sprak één van de deelnemers Pools en werd er met wat hen en weer gepraat en doordat de man op de foto mocht met een volle blonde dame uit het gezelschap de mogelijkheid gegeven toch door te rijden. Het hotel bood ons gisteravond om 10 uur toen we eindelijk waren gearriveerd en geinstalleerd niet meer de mogelijkheid op een normale maaltijd. We hebben aan het buffet wat gesnaaid. Laag culinair. Dit in tegenstelling tot gisteren toen we in Liberec een goede maaltijd scoorden voor héél weinig geld.
het interieur van het hotel in Liberec in het Babylon Center.
De link van Autowereld.com: www.autowereld.com dag-2-stuiteren-tussen-zlotys-en-kronen
Ontbijtbuffet
hierin is het terrarium gehuisvesd.
Frisjes op de voorlaatste stop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Plaats gerust een reactie!