Video: zo werd de Mustang ontvangen bij het aanrijden............
De Mustang was goed en wel 600 kilometers getest in Nederland. Dat was onvoldoende en problemen en mankementen waren te verwachten. Dat begon ermee dat door de bagage van JJ en Zoë de auto achter flink doorzakte waardoor het incidentele aanlopen van de rechtsachter band tegen het spatbord veel vaker voorkwam. Schuiven met bagage, de gereedschapskist in de neus van de Porsche in plaats van achterin de Mustang brachten matig soelaas; een volle dank benzine (> 80 liter) daarentegen verergerde het probleem direct. Elke stop werd de achterband gecontroleerd op eventuele slijtage en gelukkig viel het inslijpen van het spatbord op de band enorm mee. Een geluk bij een ongeluk. We zullen trachten dit op te lossen door hulpveren of luchtbalgen bij de bladveer te monteren.
Ander probleem dat is gebleven is het feit dat de motor maar niet op bedrijfstemperatuur wil komen. Waar de Porsche al snel een olietemperatuur van 90 graden bereikt en ook niet veel hoger komt; ook niet bij stevige inspanning, komt de meter van de Mustang zelden boven de 50 graden in het carter. Afdekken van de oliekoeler is onvoldoende geweest en er moet worden getest zonder oliekoeler die zonder dat de thermostaat open gaat toch al een kleine hoeveelheid olie doorlaat. En door het verwijderen van de oliekoeler neemt de totale voorraad af waardoor de temperatuur wellicht ook zal stijgen.
De volgende pechsituatie was een losgelopen bovenste dynamo bout, die bij vast-trekken nog heel losjes aanvoelde. Gelukkig zat de bout er nog in; als ie was verdwenen was uitval al eerder aan de orde geweest. Waar haal je zo'n bout met Amerikaanse draad in Tsjechie of Polen? Met ducttape rond de kop van de bout om los trillen tegen te gaan ging het verder prima. Thuis met loctite fixeren. Weer een geluk bij een ongeluk is dat de ventilator waar de bout tegen aantikte niet is beschadigd.
Dat vervolgens de kruiskoppeling achteraan de cardanas het begaf zal het resultaat zijn een losgetrilde moer op de U-bolt (zie hierboven) of het verslijten van een lager aan de kruiskoppeling. Laten we niet uit het oog verliezen dat de aandrijving werd blootgesteld aan krachten die er nooit zijn geweest en dat dit onderdeel misschien al meer dan 50 jaar onder de auto heeft gezeten.
De hoop is nu dat de cardanas niks heeft geraakt toen ie loskwam en dat ie er niet uit is gevallen met het transport. De Oostenrijkse garagist die de ''taxatie'' deed voor de ANWB gaf aan dat de reparatie moest worden uitgevoerd door een specialistische garage en da de kosten meer dan 2000 euro zouden bedragen. De ANWB heeft prima geholpen en voor uitstekend vervangend vervoer gezorgd waardoor de rit door JJ en Zoë kon worden voortgezet. De huurauto wordt vanmiddag op Zestienhoven teruggebracht.
Voorts was er geen sprake van olieverbruik; wel bleek de Mustang heel dorstig en 5 tot 5,5 kilometer te doen met een litertje benzine.......
zondag 29 mei 2016
27 mei dag 5 Ramble Rally
Misschien schrijft Zoë nog een stukje over dag 5. Anders moet je't alleen stellen met het stukje van Gerben: http://www.autowereld.com/nieuws/autonieuws/id/24247/ramble-rally-2016-finisht-met-t-mooiste-stuurgeluk-bij-een-ongeluk
26 mei - dag 4 Ramble Rally
Door alle drukte heeft Zoë nog geen tijd gehad een tekst et schrijven bij deze dag. Gelukkig \ijn er nog reporters:
25 mei - dag 3 Ramble Rally
Op naar een nieuwe dag!
Vandaag van Tsjechie« naar Oostenrijk.
De eerste stop was in een leuk dorpje Cesky Krumlov. Mooie rivier die er langs liep waar ze aan het kajakken waren. Lekker even geluncht en even de benen gestrekt in het dorpje. En met al die hoogte verschillen, ook nog aan onze conditie gewerkt! Bij een van de winkeltjes nog een magneetje voor aan de koelkast gescoord en weer door naar de volgende coördinaten.
ergens in de Oostenrijkse bergen was de volgende stop. We moesten 3 auto geluiden beluisteren en dan het merk en type erbij zeggen. Een klus voor Jeroen! geen uitslag gekregen dus ben benieuwd of we iets goed hebben. Zo! super mooie bergpassen rijden! kom maar op!
Maar dan!
Midden op de berg rammelt de Stang ineens en horen we een geluid en zien wat vliegen! Stop Stop Stop! Gelijk aan de kant gezet en terug gerend om te kijken wat het was. De lager van de kruiskoppeling achterin de cardan-as lag eraf¦ Einde oefening Mustang. Iedereen die langs reed heeft ons geholpen, zelfs nog met 3 teams de bergen afgezocht in de hoop dat we nog een een u stuk konden vinden waar de lager mee vast zat, maar helaas.
Het zou snel gaan schemeren dus we moesten snel handelen. Gelukkig een week voor vertrek nog een oog aan de Mustang gelast voor slepen, dus met de Porsche de Mustang slepen was het idee. Maar een aardige local hielp ons, We hebben de Stang achter zijn auto aan gesleept en een paar honderd meter verderop bij zijn buurman op het erf gezet. Net voor we er waren brak het sleepoog af. Gelukkig niet halverwege. We hebben daar alle spullen die van waarde waren of we nog nodig hadden uit de Stang gehaald en in de auto van Devin en Willem gelegd en zijn met Piet en Vincent meegereden. De Stang hebben we met pijn in ons hart achtergelaten bij de Oostenrijkers. Vanaf nu, No Stang Gang. Onderweg gestopt bij een pizzeria, welke trouwens vers gemaakt werden en super lekker waren. Vanaf daar ANWB gebeld en begonnen met regelen. Uiteindelijk kwamen we rond 1 uur bij de appartementen aan. In het donker en regen door bergweggetjes was geen pretje voor Klaas en Antoinette. Wij zaten in de auto bij Piet en Vincent die al 15 jaar circuit ervaring hebben. Bij ons ging het dus wat vlotter.
Geen hotel dit keer maar appartementjes. wij kregen het super lieve aanbod om mee te rijden met Piet en Vincent morgen, maar eerst maar een met zijn alle overleggen wat we gaan doen. Uiteindelijk besloten morgenochtend niet gelijk mee te rijden en eerst alles regelen met de Mustang en een huurauto. Een nadeel, het was feiertag of iets in Oostenrijk en Duitsland, dus er was geen garage open die voor de ANWB de check kon doen. We kijken morgen verder. Nu eerst slapen. Wat balen we met zijn allen.
De link van Autowereld,com: http://www.autowereld.com/nieuws/autonieuws/id/24238/dag-3-rambles-in-de-zevende-hemel-op-de-nockalmstrasse
Vandaag van Tsjechie« naar Oostenrijk.
De eerste stop was in een leuk dorpje Cesky Krumlov. Mooie rivier die er langs liep waar ze aan het kajakken waren. Lekker even geluncht en even de benen gestrekt in het dorpje. En met al die hoogte verschillen, ook nog aan onze conditie gewerkt! Bij een van de winkeltjes nog een magneetje voor aan de koelkast gescoord en weer door naar de volgende coördinaten.
ergens in de Oostenrijkse bergen was de volgende stop. We moesten 3 auto geluiden beluisteren en dan het merk en type erbij zeggen. Een klus voor Jeroen! geen uitslag gekregen dus ben benieuwd of we iets goed hebben. Zo! super mooie bergpassen rijden! kom maar op!
Maar dan!
Midden op de berg rammelt de Stang ineens en horen we een geluid en zien wat vliegen! Stop Stop Stop! Gelijk aan de kant gezet en terug gerend om te kijken wat het was. De lager van de kruiskoppeling achterin de cardan-as lag eraf¦ Einde oefening Mustang. Iedereen die langs reed heeft ons geholpen, zelfs nog met 3 teams de bergen afgezocht in de hoop dat we nog een een u stuk konden vinden waar de lager mee vast zat, maar helaas.
Het zou snel gaan schemeren dus we moesten snel handelen. Gelukkig een week voor vertrek nog een oog aan de Mustang gelast voor slepen, dus met de Porsche de Mustang slepen was het idee. Maar een aardige local hielp ons, We hebben de Stang achter zijn auto aan gesleept en een paar honderd meter verderop bij zijn buurman op het erf gezet. Net voor we er waren brak het sleepoog af. Gelukkig niet halverwege. We hebben daar alle spullen die van waarde waren of we nog nodig hadden uit de Stang gehaald en in de auto van Devin en Willem gelegd en zijn met Piet en Vincent meegereden. De Stang hebben we met pijn in ons hart achtergelaten bij de Oostenrijkers. Vanaf nu, No Stang Gang. Onderweg gestopt bij een pizzeria, welke trouwens vers gemaakt werden en super lekker waren. Vanaf daar ANWB gebeld en begonnen met regelen. Uiteindelijk kwamen we rond 1 uur bij de appartementen aan. In het donker en regen door bergweggetjes was geen pretje voor Klaas en Antoinette. Wij zaten in de auto bij Piet en Vincent die al 15 jaar circuit ervaring hebben. Bij ons ging het dus wat vlotter.
Geen hotel dit keer maar appartementjes. wij kregen het super lieve aanbod om mee te rijden met Piet en Vincent morgen, maar eerst maar een met zijn alle overleggen wat we gaan doen. Uiteindelijk besloten morgenochtend niet gelijk mee te rijden en eerst alles regelen met de Mustang en een huurauto. Een nadeel, het was feiertag of iets in Oostenrijk en Duitsland, dus er was geen garage open die voor de ANWB de check kon doen. We kijken morgen verder. Nu eerst slapen. Wat balen we met zijn allen.
De link van Autowereld,com: http://www.autowereld.com/nieuws/autonieuws/id/24238/dag-3-rambles-in-de-zevende-hemel-op-de-nockalmstrasse
dinsdag 24 mei 2016
24 mei - dag 2 Ramble Rally
Dag 2
Wat een gaaf hotel. Het is even zoeken naar: je kamer, het ontbijt en wat al niet meer. Het is best groot en een doolhof. Meerdere binnenplaatsen, een mini Zoo met mini aapjes, slangen, hagedissen. Een binnenplaats waar onze hotelkamer op uit keek hadden ze een terras en met aan de zijkant een vijvertje met schildpadden en vissen. Zag er echt gaaf uit allemaal. Ontbijt was wederom uitgebreid, maar ik vond het persoonlijk wat minder lekker. Maar ja, over smaak valt niet te twisten. En ik ben een enorme koffie snob geworden door mijn werk, dus ben best kritisch.
De coördinaten.. nee, opdrachten. 2 Bladzijden maar liefst! met routebeschrijving en het 2e blad ook nog met routebeschrijving waarvan rechts links was en links rechts. Even puzzelen dus. Eerste stop was bij een parkeerplaats waar gondels stopten. Nee net iets met de gondels gedaan, maar we moesten slalommen en de passagier moest met gestrekte arm een pollepel vasthouden met een rauw ei erop. Als het ei kapot viel, geen punten. Wij hebben er 26 seconden over gedaan, Klaas en Antoinette ook 26 seconden.
Daarna weer naar de volgende bladzijde, routebeschrijving met instinkers. Een kapel met oude botten. Echter was het zo druk met scholieren dat wij er niet in zijn gegaan. Door naar de laatste coördinaten. We hebben inmiddels even van auto geruild. Zo kunnen JJ en ik wat ontspannen en bijkomen van alle herrie en intensief rijden, en kan Klaas even met de Stang spelen. Antoinette en Klaas vonden het bij het volgende punt waar we moesten zijn wel weer genoeg en we ruilden weer terug. JJ en ik hebben goede oordoppen, en nog wat schuimrubberen just in case, maar ja, geen beste.
Laatste punt was weer ergens op een bergtop. Inmiddels best afgekoeld daar boven! En we begonnen best wel trek te krijgen. Na het zien van de kilometers die nog voor de boeg waren, waren we het wel een beetje zat. Doorplanken dus. We kwamen onderweg nog een mede rambler tegen die wat minder geluk had. Een Audi TT stond met pech, ik hoorde iets van een turbo slang die was los geschoten of iets, geen idee, maar ik zag dat de stickers er al vanaf werden gehaald. Balen zeg.
We zitten er aardig doorheen.
Naschrift:
Het was een zware dag met veel kilometers op wegen met flinke gaten en aangelegd door lieden die de wals waren vergeten mee te nemen. Daardoor konden we niet echt tempo maken en hebben we te veel uren in de auto moeten doorbrengen en onvoldoende gerust en genoten van de prachtige omgeving die het Reuzengebergte je biedt. Dat gaan we vandaag anders doen. Leuke anekdote is dat we op één van de vele grenspassenringen op een smal pad die we deden tussen Tsjechië en Polen we werden gestopt door de politie. Die had klachten gekregen over een ''race'' met allemaal auto's met stickers en nummers op de deuren. Gelukkig sprak één van de deelnemers Pools en werd er met wat hen en weer gepraat en doordat de man op de foto mocht met een volle blonde dame uit het gezelschap de mogelijkheid gegeven toch door te rijden. Het hotel bood ons gisteravond om 10 uur toen we eindelijk waren gearriveerd en geinstalleerd niet meer de mogelijkheid op een normale maaltijd. We hebben aan het buffet wat gesnaaid. Laag culinair. Dit in tegenstelling tot gisteren toen we in Liberec een goede maaltijd scoorden voor héél weinig geld.
het interieur van het hotel in Liberec in het Babylon Center.
De link van Autowereld.com: www.autowereld.com dag-2-stuiteren-tussen-zlotys-en-kronen
Ontbijtbuffet
hierin is het terrarium gehuisvesd.
Houten sculptuur
Frisjes op de voorlaatste stop.
Wat een gaaf hotel. Het is even zoeken naar: je kamer, het ontbijt en wat al niet meer. Het is best groot en een doolhof. Meerdere binnenplaatsen, een mini Zoo met mini aapjes, slangen, hagedissen. Een binnenplaats waar onze hotelkamer op uit keek hadden ze een terras en met aan de zijkant een vijvertje met schildpadden en vissen. Zag er echt gaaf uit allemaal. Ontbijt was wederom uitgebreid, maar ik vond het persoonlijk wat minder lekker. Maar ja, over smaak valt niet te twisten. En ik ben een enorme koffie snob geworden door mijn werk, dus ben best kritisch.
De coördinaten.. nee, opdrachten. 2 Bladzijden maar liefst! met routebeschrijving en het 2e blad ook nog met routebeschrijving waarvan rechts links was en links rechts. Even puzzelen dus. Eerste stop was bij een parkeerplaats waar gondels stopten. Nee net iets met de gondels gedaan, maar we moesten slalommen en de passagier moest met gestrekte arm een pollepel vasthouden met een rauw ei erop. Als het ei kapot viel, geen punten. Wij hebben er 26 seconden over gedaan, Klaas en Antoinette ook 26 seconden.
Daarna weer naar de volgende bladzijde, routebeschrijving met instinkers. Een kapel met oude botten. Echter was het zo druk met scholieren dat wij er niet in zijn gegaan. Door naar de laatste coördinaten. We hebben inmiddels even van auto geruild. Zo kunnen JJ en ik wat ontspannen en bijkomen van alle herrie en intensief rijden, en kan Klaas even met de Stang spelen. Antoinette en Klaas vonden het bij het volgende punt waar we moesten zijn wel weer genoeg en we ruilden weer terug. JJ en ik hebben goede oordoppen, en nog wat schuimrubberen just in case, maar ja, geen beste.
Laatste punt was weer ergens op een bergtop. Inmiddels best afgekoeld daar boven! En we begonnen best wel trek te krijgen. Na het zien van de kilometers die nog voor de boeg waren, waren we het wel een beetje zat. Doorplanken dus. We kwamen onderweg nog een mede rambler tegen die wat minder geluk had. Een Audi TT stond met pech, ik hoorde iets van een turbo slang die was los geschoten of iets, geen idee, maar ik zag dat de stickers er al vanaf werden gehaald. Balen zeg.
We zitten er aardig doorheen.
Naschrift:
Het was een zware dag met veel kilometers op wegen met flinke gaten en aangelegd door lieden die de wals waren vergeten mee te nemen. Daardoor konden we niet echt tempo maken en hebben we te veel uren in de auto moeten doorbrengen en onvoldoende gerust en genoten van de prachtige omgeving die het Reuzengebergte je biedt. Dat gaan we vandaag anders doen. Leuke anekdote is dat we op één van de vele grenspassenringen op een smal pad die we deden tussen Tsjechië en Polen we werden gestopt door de politie. Die had klachten gekregen over een ''race'' met allemaal auto's met stickers en nummers op de deuren. Gelukkig sprak één van de deelnemers Pools en werd er met wat hen en weer gepraat en doordat de man op de foto mocht met een volle blonde dame uit het gezelschap de mogelijkheid gegeven toch door te rijden. Het hotel bood ons gisteravond om 10 uur toen we eindelijk waren gearriveerd en geinstalleerd niet meer de mogelijkheid op een normale maaltijd. We hebben aan het buffet wat gesnaaid. Laag culinair. Dit in tegenstelling tot gisteren toen we in Liberec een goede maaltijd scoorden voor héél weinig geld.
het interieur van het hotel in Liberec in het Babylon Center.
De link van Autowereld.com: www.autowereld.com dag-2-stuiteren-tussen-zlotys-en-kronen
Ontbijtbuffet
hierin is het terrarium gehuisvesd.
Houten sculptuur
Frisjes op de voorlaatste stop.
Abonneren op:
Posts (Atom)